میخواهمت چنانکه شب خسته خواب را
میجویمت چنانکه لب تشنه آب را
محو توام چنانکه ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را
بی تابم آنچنان که درختان برای باد
یا کودک خفته به گهواره تاب را
بایسته ای چنانکه تپیدن برای دل
یا آنچنان که بال پریدن عقاب را
حتی اگر نباشی می آفرینمت
چونانکه التهاب بیابان سراب را
ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی
با چون تو پرسشی ، چه نیازی جواب را ؟!
" قیصر امین پور "
امروز
به پایان می رسد.
از فردا برایم چیزی نگو!
من نمی گویم" فردا روز دیگری ست"
فقط می گویم
"تو روز دیگری هستی"
تو
فردایی
همان که باید به خاطرش زنده بمانم!
جبران خلیل جیران
تا عشق را به تو بیاموزم
ماهیان نیازی به آموزگار ندارند
تا شنا کنند
پرندگان نیز آموزگاری نمی خواهند
تا به پرواز در آیند
شنا کن به تنهایی
پرواز کن به تنهایی
عشق را دفتری نیست
بزرگترین عاشقان دنیا
خواندن نمی دانستند...!
نزار قبانی
حک می کنم نگاه تو را در نگاه ماه
قلبم که لحظه لحظه برای تو می تپم
چشمم که همیشه مانده ام به راه
من مثل آفتاب لب بام، کم دوام
من، مثل سایه سر دیوار، بی پناه
ای هم نژاد آیینه، در من طلوع کن
گم می شوم بدون تو در سنگلاخ، آه
کی از بهار لطف تو سرشار می شوم
تا گوش باغ پر شود از پچ پچ گیاه...
مردی کنار پنجره،دلتنگ یک بهار
مردی کنار پنجره، مصلوب یک نگاه
برای فهم بهار
نهال بودن شرط نیست
و تو آن درختی
که تا همیشه سبز تن می ماند
بی ان که دعا برای شاخه های شکسته را
فراموش کند
صبوری ات را در طنطنه های آواز توفان
شنیده ام
ماندنی ترین!
با تو عشق، هنوز آبرویی دارد!
حمید هنرجو
هزار آیینه می روید ، به هر جا می نهی پا را
همین قدر از تو می دانم : هوایی کرده ای ما را
سحر می لغزد از سر شانه هایت تا بیاویزد
به گرد بازوانـــــــــــت باز ، بازوبنـــــــــــد ِ دریا را
میان چشمهایت دیده ام قد می کشد باران
و اندوهی که وسعـــــــت می دهد بی تابی ما را
- شمردم بارها انگشتهایم را ، بگو آیــــــا -
از اول بشمرم بر روی چشـــــمم می نهی پا را ؟
من از طعم دو بیتی های باران خورده لبریزم
کنــــار اشـــــــکهایم می شود آویخـــــــت دریا را
شب و آشفتگی بادستهایت می خورد پیوند
زمین گم می کند در شیــب سرگردانیّــــــت ما را
تمام راه پر می گردد از آوای سرشارت
و باران می تکاند اشـــــتیاق اطلســــــــی ها را
I needed something to believe in
you touched me with your eyes
and I believed.
I needed someone to believe in,
you shared yourself, your dreams, and I believed.
But what I really needed was to believe in myself.
You took me within yourself and helped me
with the love we both shared
and because of you
I am living
touching
believing
in something
in someone
in myself...
because of you
Jilien Cruse
تازگیا تو عالم کتاب های غیر درسی ،فقط شعر می خونم و داستان
این شعر از آقای مشیری هست، به خاطر توصیف قشنگش از جزر و مد،این شعرش را خیلی دوست دارم
ماه، دریا را به خود می خواند و،
آب،
با کمندی، در فضاها ناپدید؛
دم به دم خود را به بالا می کشید .
جا به جا در راه این دلدادگان
اختران آویخته فانوس ها .
***
گفتم این دریا و این یک ذره راه !
می رساند عاقبت خود را به ماه !
من، چه می گویم، جدا از ماه خویش
بین ما،
افسوس،
امشب تمام حوصله ام را
در یک کلام کوچک
در "تو"
خلاصه کردم:
ای کاش می شد
یک بار
تنها همین
یک بار
تکرار می شدی!
تکرار...
قیصر امین پور
تو را من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم
تو را من چشم در راهم .
شباهنگام ، در آن دم که بر جا دره ها چون مرده ماران خفتگانند
در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام
گرم یادآوری یا نه ، من از یادت نمی کاهم
تو را من چشم در راهم
