-- نه
-التماس می کنه
-- دیگه، نه!
-لابه می کنه
--نمیشه
-گریه می کنه، زار میزنه
--نمی ذارم! این بار نمی ذارم!
آهنگو زیاد می کنم تا صدای حرفاشون، گریه ها و تحکم ها رو نشنوم!
یه کمی، بعد صدای گریه قطع میشه
انگار ساکت شده، شاید قهر کرده شایدم...مرده
حتی اگه مرده باشه هم فرقی نمی کنه،عقلم تسلیم نمیشه
بلاخره باید سر عقل بیاد این دل!!
هرآنچه خوبی ست از او می دانیم
بدی...اگر هم ببینم از دید خودمان است نه از او!
خدایا...
ابراهیم بت شکنت آرزوست!
پ.ن:
-مخاطب خاص ندارم
-هنوز هم میگویم حق نیست امام عصر (عج) ما غایب است. حق نیست به خدا...حق نیست!
بعدا نوشت!!:
-گرچه از تمام آهنگش خوشم نمیاد ولی قشنگه ;-)
عجب عبارت جالبی ست... تو، همیشه ، مخاطب
دفترم را ورق که می زنم . لای صفحات احساسات رنگی، خاکستری ، آبی ، قرمز، گاهی قهوه ای و حتی سیاه، چیزی هست که مثل پیوند پنهان و خویشاوندی مداد رنگ ها، حلقه حلقه گره می زندشان به هم
همین تو...تویی که همیشه مخاطب است
نوشته هایم همیشه برای کسی ست...کسی که صدایش شبیه صدای کسی نیست. حتی نمی توانم تشخیص بدهم مرد است یا زن . کودک است یا سالخورده ؟ (که همیشه نصیحت می کند!)
با این که هنوز نمی شناسمش، نمی دانم کیست حتی کجاست
ولی عجیب دوستش می دارم.
دوست دارم این جا هم گاهی علاوه بر شعر های دستچین شده و خاص بعضی از این مکالمات را بنویسم.
نظر شما چیست؟!
این روزها... بیشتر از همه در خودم می شکنم
این روزها...
می شکنم از نبودن ها ، بودن ها
از یک آهنگ
از یک کلام
از یک پیام
از یک نگاه
حتی از خودم، از فکر خودم، از حدیث نفس...می شکنم
می ترسم که دیگر نشود ایستاد
این شب ها حتی از خوابیدن از خواب دیدن می ترسم...
انگار همه چیز و همه کس نقطه ی عطف احساسم را نشانه گرفته اند
پ.ن: فقط برام دعا کنید... لطفا
پ.ن : خوبه تو دادگاه حق، شاکی حداقل خودمون نیسیم دیگه... والا :]
با عرض معذرت از دوستای عزیزی که موزیک گوش نمی دن
او که این همه داده بود
می توانست باز پس گیرد داده هایش را
امضا، ثروتمندی فقیر شده
جوابیه بهترین معلم زندگیم در مورد این متن:
پیامبر فرمودند : الفقر فخری ، فقر افتخار من است
فقیر تنها چیزی که براش مونده خداست که از هر ثروتی با ارزش تره...
رکعت آخر در حال تشهد دارم این طوری استدلال می کنم،
- خب اگه این نماز من یه تابع اف ایکس باشه، و دامنه ی اون رو حضور قلب در حین نماز بگیریم
با این گندی که من زدم و حواسم کاملا جمع نماز بود!! یعنی چقدر می تونه قبول شدنش برد داشته باشه؟!!!
گلدسته های پارچه گرفته ی اقا ابالفضل
می گفتن طلا به گلدسته ها نمی مونه...
بین الحرمین...
دلم بهونه ی طواف بین دو کعبه ی عشق میگیره
السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحـســــــــین
و علی اصحـــاب الحســــین
و علی اخیک المظلوم ابالفضل العباس
ساعت۶ صبح٬ کوه صفه٬ نمای گسترده ای از شهر اصفهان
بذار مثبت فکر کنم دیگه
عجب ابری تو آسمون شهر پیداس٬ انگاریه عالمه بارون داریم
خوش خیالی یعنی این! حالا برم پایین تا بارون نگرفته
پ.ن :امروز حالم اساسی گرفت! در آلودگی هوا همین اندازه بگم که دو نوبت در شبانه روز اتاقم رو
گردگیری می کنم یه بار صبح یه بار شب!
