این سری شعر هایی را که میذارم ٬خودم به شخصه خیلی دوستشون دارم
این یکی هم از آقای جلی هست:
مدتی کشمکش افتــــــــاد میان من و دل
تا شد از پرده برون راز نهـــــــان من و دل
هر شبی من ز بلای دل و دل از غــــــم تو
تا سحـــــــــرگاه بلند است فغان من و دل
من و دل مدتی آواره گیتــــــــــــــی بودیم
آخر افتاد به چنگ تو عنـــــــــــان من و دل
جز تو ای عشق که از هر دو زبان با خبری
کسی آگــــــــــــاه نباشد به زبان من و دل
دل به زلف تو گرفتـــــــار و من اندر پی دل
می کشم ناله و خلقی نگـــــران من و دل
شانه بر زلف مزن دست بدار از شوخــــــی
که بود بسته به این سلسله، جان من و دل
جستجویی به سر کوی بتــــــــــان باید کرد
تا بجویند در آن خــــــــــــاک نشان من و دل
دلم از دست ببردی و جــــــــــــدایی کردی
به تو ای دوست نه این بود گمان من و دل