یه موقعیت کار عالی برای همسر پیش اومده، از خیلی نظرات عالیه ولی تهرانه و ما اونجا هیچ دوست و آشنایی نداریم... اگر قبل از پارسا بود، شاید خیلی راحت تر قبول میکردم ولی الان خیلی خیلی بیشتر از قبل به خانواده ام وابسته ام، خصوصا به مادرم و از طرفی چون تک فرزندم، مامان بابا هم یجورایی وابسته ان بهمون... این کار هم اصلا حساب موقت نیست، احتمالا برای همیشه است.
قبلا هم خیلی حرف تهران و... بوده ولی هیچ وقت جدی مطرحش نکردیم ولی این دفعه اینقدر موقعیت خوب بود که دوباره درباره اش حرف بزنیم و جدی مطرح بشه. ما حتی موقعیت مهاجرت رو هم به خاطر وابستگی های من فراموش کردیم ولی الان...
خانوما، آقایون به هرگونه توصیه ای در خصوص زندگی توی شهر غریب نیازمندم، شاید نکته ای باشه که بهش فکر نکرده باشم... پیشاپیش ممنون 💙
1- هزینه های زندگی در تهران بسیار زیاده و قابل مقایسه با شهرستان ها نیست.
2 بخش زیادی از وقت روزانه شاغلین در تهران در ترافیک می گذره که بسیار کلافه کننده است.
3- اجاره خانه و قیمت خانه بسیار سرسام آوره..
شهریه مدارس دولتی هم مسئلۀ مهمیه اما شهریه مدارس غیر انتفاعی فوق العاده بالاست.
اگر این ها براتون قابل حل باشه و فرزندانتون هنوز در سن مدرسه نباشند، قابل تحمله و آرام آرام به زندگی در تهران عادت می کنید...