دوباره شماره..
1.
همیشه بخشی از آدم جایی جا می‌ماند
آدم میرود
اما بخش مهمی از او جایی جا می‌ماند
در اتاق کودکی
زیر درختانی
یا در چشم های عابری
آدم نمیداند چه گم کرده است!
همیشه بخشی از او نیست ... /چیستا یثربی
2.
همچو چنگم سر تسلیم و ارادت در پیش
تو به هر ساز که خواهی بزن و بنوازم / سعدی
3.
می گویی چقدر دلتنگی تو؟!
_جهانی ست در دلم
جهانی هزار ساله
و هر روزش عصر جمعه! /معصومه صابر
4.
دوستش میدارم
چرا که میشناسمش
به دوستی و یگانگی
شهر
همه بیگانگی و عداوت است
هنگامی که دستان مهربانش را به دست می گیرم
تنهایی غم انگیزش را در می یابم
اندوهش غروبی دلگیر است
در غربت و تنهایی
همچنان که شادیش
طلوع همه افتاب هاست
نخست
دیر زمانی در او نگریستم
چندان که چون نظری از وی باز گرفتم
در پیرامون من
همه چیز
به هیات او در امده بود
انگاه دانستم که مرا دیگر
از او گریز نیست ! / شاملو
5.
دوستت دارم
بی آنکه بخواهمت
سالگشتگی ست این؟
که به خود بپیچی ابر وار
بغری، بی انکه بباری؟
سال گشتگی ست این؟
که بخواهی اش
بی آنکه بیفشاریش؟
سالگشتگی ست این؟
خواستنش
تمنای هر رگ
بی آنکه در میان باشد
خواهشی حتی؟
نهایت عاشقی ست این
آن وعده دیدار در فراسوی پیکرها ... / شاملو عزیز
