روزهای رنگی ارکیده

آهنگ برای «تنها ترین نهنگ دنیا»، نوشته و نواخته شده. چندین بار در بک‌وکال موسیقی هم صدای این نهنگ را می‌شنوید. اما داستان این نهنگ چیست؟

اولین بار در سال 1989 میلادی بود که میکروفون های کارگذاشته شده برای تحقیقات اوقیانوسی، صدایی عجیب را ثبت کردند. این صدا، احتمالا از یک نهنگ وال تولید می‌شدند؛ اما یک جای کار می‌لنگید. فرکانس صدای این نهنگ، 52 هرتز بود (در صورتی که فرکانس صدای نهنگ‌ها باید عددی بین 18 تا 40 هرتز باشد). زیست شناسان به این نهنگ علاقه‌مند شدند و میکروفون های بیشتری برای بررسی صدایش کار گذاشتند و به نتایج جالبی دست پیدا کردند: احتمالا این نهنگ، نقصی مادرزادی دارد و نمی‌تواند به شکل درستی با بقیه نهنگ ها ارتباط برقرار کند (زیرا نهنگ ها برای پیدا کردن جفت، آوازهایی با فرکانس ذکر شده میخوانند). به دلیل همین نقص، او همواره آواز جفت‌گیری مخصوص نهنگ‌ها را می‌خواند؛ اما هیچگاه بقیه نهنگ‌ها صدای او را نمی‌شنوند ): درنتیجه، مجبور است برای همیشه تنها بماند... به همین دلیل، او را «تنها ترین نهنگ دنیا» صدا می‌زنند. محققان هیچگاه نتوانستند او را از نزدیک ببینند و تصویری از او تهیه کنند؛ اما همچنان که این مقاله را می‌خوانید، صدای او شنیده می‌شود و به آواز خواندن برای پیدا کردن نهنگ‌های دیگر ادامه می‌دهد. نهنگ قصه ما، حداقل 31 سال است که به امید پیدا کردن همراهی برای خود، آواز میخواند؛ اما هم نوعانش صدای او را نمی‌شنوند! تا به حال درباره این نهنگ و تنهایی او، آثار ادبی بسیاری منتشر شده...