روزهای رنگی ارکیده

شاید بهتر باشه بگی اهل ری اکشن نشون دادن به پست بلند نیستین نه که اهل خوندن پست بلند نباشید

اتفاقا به شخصه برا خوندن پستای بلند تر رو میپسندم

ولی چالشی که پست بلند ایجاد مینمویه اینه اولشو میخونی یه نظر داری سخته بیای پایین میگی ولش کن همشو میخونم با هم نظر میدم

همشو میخونی

و وقتی به تهش میرسی نظرت برا اولشو یادت میره

یجورایی آدم تو پست بلند گم میشه

تو یکی از بندهای پست قبلی رو کوچولو تر تو پست قبلیش نوشته بودی و خودت دیدی بحث رو اون چیز جمع و جور چقد بیشتر بود. انگار آدم مسلطه رو همه چی و احساس امنیت میکنه و ازین شاخه به اون شاخه بپر بپر نمیشه

دقیقا یه چیزی مث وقتی که میری خرید گزینه هات محدوده یه چیزی انتخاب میکنی میخری. ولی وقتی گزینه هات زیاد باشه نمیدونی چیکار کنی چیزی هم نمیخری! نمیدونم رسوندم منظور رو حالا یا نه :)

تقصیر کروناست ...حال و حوصله رو از همه گرفته ...

پست قبل چی بود😅

من دیگه دیر دیر میام بیان 

من ندیدمش کلا 😅️

به هیچ وجه اینطور نیست

من هیچکدوم رو ندیده بودم

و خب وقتی ندیدم هم نظر خاصی راجبش ندارم

فقط خیلی آروم اضافه اشون میکنم به لیستم :) 

من کامل خوندمش، یادم نیست چرا نظر ندادم

نشان مخاطب برتر رو بده من برم 😌

+ الان یادم اومد که میخواستم راجع به توضیحت درباره This is us یه چی بگم که به نظرم اومد حرف مهمی نیست و نگفتم :) 

اخه تا ندیده باشیم فیلمارو نظری نمتونیم بدیم ک .. پست مشکلی نداش

کلا به نظرم هرکس برای پست های بلند کامنت میذاره و مطلب رو میخونه و سرسری رد نمیشه اون طرفدار واقعی وبلاگه:)