سریال رو دو سال پیش دانلود کردم، همون موقع که خیلی ترکوند و معروف شد ولی توی مود دیدنش نبودم و رها شد تا الان. " دروغ های بزرگ کوچک" حول ماجرای یک قتل شکل میگیره که تا قسمت آخر حتی نمیدونید مقتول کیه. اما این معما فقط پوسته ایه برای باطن فیلم، خشونت، آزار جنسی علیه زنان و مسائل زناشویی. همان طور که توی تیتراژ ابتدایی با ظرافت در پس زمینه ی مناظر زیبای مونتری خودش رو نشون میده...
من اعتقاد دارم هر فیلم و کتابی، سن مناسبی برای دیدن و خوندن داره که اگر قبل یا بعدش به سراغش برید، لذت تام رو نمیبرید. فکر میکنم مخاطب این سریال، متاهل ها و بزرگسالان بالای 30 سال باشه، پس به بقیه پیشنهادش نمیکنم.
سریال ظریف و عالی پیش میره و خبری از به آب بستن های سریالی درش نیست. چیزی که حتی توی بازی تاج و تخت یا چیزهای عجیب شاهدش هستیم. منظورم اینه که صحنه و سکانسی وجود نداره که بگی میتونست حذف بشه و خللی در سریال به وجود نمیاورد. پس دقیقا نمیتونم بگم دروغ های بزرگ کوچک، مینی سریاله و یا یک فیلم عالیِ هفت ساعته!
گروه بازیگری عالیه، شخصیت ها خوب پرداخته شده و تنها نکته ی منفی ای که به ذهنم میرسه، خوب تموم شدن همه چیز با قتله! انگار نویسنده راه درمان دیگری برای خشونت پیدا نکرده... حتی روانشناس هم خراب کردن رو بر ساختن ترجیح میده. به نظرم این نتیجه گیری یکم سوگیری فمینیستانه داشت.
اسم سریال هم خیلی عالیه... دروغ های کوچک اما بزرگی که اول به خودمون میگیم (انکار واقعیت) دروغ های کوچک اما بزرگی که به نزدیکان و اطرافیانمون میگیم تا وانمود کنیم همه چیز خوب و عالیه. و در نهایت دروغ های کوچک و بزرگی که در هماهنگی با هم میگیم تا نجات پیدا کنیم و کمال شخصیت ها به نظرم در همنیجاست، زمانی که تصمیم میگیرن اختلاف ها رو کنار بذارن و با دروغ هاشون همدیگه رو نجات بدن...
سریال خیلی خوبی بود، راضیم ازش. اما فصل دوم؟ نه! شاید دو سال دیگه بخوام فصل بعدی رو ببینم :)
آقای گوارا
