روزهای رنگی ارکیده

به درجه ای از عرفان رسیدم که وقتی احساس سیری میکنم، عذاب وجدان میگیرم. بعد توی ذهنم مرور میکنم چیزی اضافه خوردم؟ نه. با این حال عذاب وجدان دارم...

پ.ن: چند ساعت وبلاگ رو سفید میکنم. دوباره باز میکنم، کامنت ها رو میبندم. خصوصیشون میکنم. میرم سراغ حذف بلاگ. لغوش میکنم. هیچ وقت تا این اندازه مودی نبودم. به بزرگواری خودتون ببخشید و جدی نگیرین :)

پ.ن.۲: منظورم از تیتر، آخرای رژیممه. ۲ کیلو تا وزن ایده آل :دی