طفلی به نام شادی
دیری ست گم شده است
با چشم های روشن براق
با گیسویی بلند به بالای آرزو
هر کس از او نشانی دارد
ما را کند خبر
این هم نشان ما:
یک سو خلیج فارس
سوی دگر خزر !
شفیعی کدکنی
چه قشنگ و تامل برانگیز..
بیچاره شادی چه زجری میکشه وقتی از خونه دوره بیچاره اهل خونه