Elahe hood
۹۵
گاهی فکر میکنم همه ی ما بازیگریم، بازیگر فیلمی حول یه شخصیت، یه فلسفه و یه مسیر...
گاهی به جای چشمام یه دوربین فیلم برداری میبینم و سکانس هایی از زندگی. مسیر یه دوربین لغزان فیلم برداری رو دنبال میکنم و صحنه هایی رو که میخوام توی فیلمم باشه میبینم. من، شخصیت تنها و اصلی فیلم، حرف میزنم و پس زمینه ی اون موزیک پخش میشه. چقدر تو این فیلم تنهام، چقدر خودمم. دوست دارم ببینم ته فیلم چی میشه، داستان از چه قرار بود و میخواست چی بگه؟
میخوام چی بگم؟ یعنی تهش چی میشه....؟
پ.ن: عنوان بر وزن، boy hood :)
۹۵/۰۸/۱۴