شماره شماره
1. من خوشبختی را از صدای رفتنش شناختم. / ژک پره ور
2. برای خلق یک دنیا همه چیز لازم نیست. باید خوشبختی باشد و دیگر هیچ. /پل الوار
3. برداشتن گامی نو، به زبان آوردن واژه ای نو، همان چیزی ست که مردم بیش از هر چیز از آن می ترسند. /فئودور داستایفسکی
4. پس عشق بورزیم، پس عشق بورزیم/ و زین زمان گذرا / بشتابیم، لذت ببریم. / آدمی را بندری نیست. / زمان را ساحلی نیست. / زمان می گذرد، و ما درگذریم. / آلفونس دو لامارتین
5. میان آفتابهای همیشه زیبایی ت، لنگریست / نگاهت، شکست ستمگری ست / و چشمانت با من گفتند که فردا روز دیگری ست. / احمد شاملو
6. زندگی چنان بزرگ و عمیق است که مغاک آسمان. تنها از روزنه ی باریک وجود خود، می توان به آن نگاه کرد. ولی از این روزنه، بیش از آنچه میبینی، احساس می کنی. / فرانتس کافکا
7. من این راز را کشف کرد ه ام که فرد بعد از بالا رفتن از یک تپه بلند تازه متوجه می شود تپه های زیادی برای بالا رفتن وجود دارد. / راه طولانی تا آزادی - ماندلا
8. هر آدمی بالاخره یه روزی به چیزی یا کسی که ترک کرده برمیگرده، نه اینکه بخواد دوباره به دستش بیاره، نه اینکه بخواد دوباره داشته باشدش یا اینکه دوباره باهاش باشه، نه؛ اشک هایی هست که باید ریخته بشه، ممکنه چند روز بعد، ممکنه سال ها بعد ولی بالاخره هر آدمی یه روزی میاد سراغ اشکای به تعویق افتادش .../ بابک زمانی- بعد از ابر
9. حالا که آمدی بزنی، اول ای تبر/ اینجای سینه ام بزن.. اینجا که پیش از این / یک شاخه بود در تنم و دستۀ تو شد / احسان پرسا