روزهای رنگی ارکیده

اینکه زن باشی و از آبشار زیبای موهایت لذت ببری ولی آن را بپوشانی و پنهان کنی طوری که حتی تاری از آن معلوم نباشد؛

اینکه زن باشی و اندام مناسبی داشته باشی، ولی آن را بپوشانی و پنهان کنی؛

اینکه زن باشی و بتوانی زیبا و با عشوه حرف بزنی، ولی نزنی و صدایت را نازک نکنی؛

اینکه زن باشی و بتوانی همکار نامحرمت را بخندانی طوری که لحظات شادی با هم داشته باشید، ولی نخندانی و از قید آن شادی هم بگذری و سنگین برخورد کنی؛

اینکه زن باشی و در بازار عرضه و تقاضای ادا و عشوه و هوی و هوس بتوانی عرضه کننده باشی، ولی نباشی هر چند که چیزی از بقیه کم نداری؛

اینکه ارزش های جامعه ات وارونه شده باشد و برای ارزش های تو در پوشش بودن های تو خریداری و خواستگاری وجود نداشته باشد؛

اینکه جوری حرف بزنی، قدم برداری و پوشش داشته باشی که همکارت، استادت، همکلاسی دانشگاهت تحریک نشود و راحت و آسوده کارش را بکند و تمرکزش بهم نریزد؛

اینکه با همه این تناقض ها دست بگریبان باشی و حتی پایت گران هم تمام شود؛

همه اینها ارزش یک لحظه نگاه رضایت بخش بانو را دارد که دست  دعا بلند کند و بگوید خدایا 

«دختران امت پدرم، همه زیبایی ها را داشتند و معیوب و مفلوج و

کچل و زشت نبودند، ولی 

برای رضای تو زیبایی هایشان را از نامحرم پنهان کردند پس تو

محبت خودت را در دل هایشان 

صد چندان کن طوری که هیچ چشم و ابرویی، ناز و کرشمه ای،

پول و مکنتی نتواند جایگزین 
آن شود! »

پ.ن: عجیب به دلم نشست....حرف دل بود به کسانی که فکر می کنند...