روزهای رنگی ارکیده

 همچنان توی دلتنگی های خودم غرق بودم و نه جوونه های کوچولوی برگ ها را می دیدم نه بارون ها

ی ریز ریز  رو که نوید اومدن بهار را می دادن و دلم همچنان بارونی بود.

تا امروز... ٬ منتظر حادثه ی عجیبی نباشید که بگم که روند زندگیم را تغییر داده باشه ٬نه!

امروز فقط خونه تکونی کردیم ! عجب کار تاثیرگذاریه این تکوندن خونه!

خیلی فکر کردم٬ چیزی که براش همیشه وقت کم می آوردم .

 به این رسیدم که خیلی خوب بود اگه میشد مثل خونه٬ دل را هم اساسی تکوند. دلتنگی ها رو که این

چند وقته مثل مار رو قلبم چنبره زدن و راه گلوم را بستن ٬ریخت بیرون. آخه وصله های ناجورین تو این

نوبهار و وقت نو شدن.

الان حالم خیلی بهتره ٬ انگار منم دارم بهاری میشم